ต้นหลิว

ต้นหลิว (Salix babylonica) เป็นไม้ต้นผลัดใบในวงศ์สนุ่น (Salicaceae) ที่มีลักษณะดังนี้

ความสูง: หลิวสามารถขยายขนาดได้ตั้งแต่ 10-20 เมตร
ลำต้นและกิ่ง: มีกิ่งยาวและห้อยลง กิ่งอ่อนมีขนเล็กน้อย
ใบ: ใบรูปหอกยาวประมาณ 9-16 เซนติเมตร กว้าง 5-15 มิลลิเมตร มีปลายยาวแหลมและขอบใบหยักแบบฟันเลื่อยถี่ ๆ หลังใบสีเขียว ท้องใบมีสีขาว
ก้านใบ: ก้านใบยาวประมาณ 6-12 มิลลิเมตร
ดอก: หลิวมีดอกแยกเพศโดยที่ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียจะอยู่คนละต้น ดอกตัวผู้ยาวประมาณ 1.5-2 เซนติเมตร ในขณะที่ดอกตัวเมียอาจยาวถึง 5 เซนติเมตร

หลิวมีความเป็นไม้ที่ชอบขึ้นริมน้ำและมีสรรพคุณทางการแพทย์ต่าง ๆ ดังนี้

กิ่งหลิวมีสรรพคุณในการแก้ปวดและลดไข้
ใบหลิวสามารถใช้ในการรักษาโรคปวดข้อ
ยอดอ่อนและช่อดอกหลิวมีสรรพคุณในการแก้ปวดและลดไข้
หลิวยังมีสรรพคุณในการรักษาโรคตับอักเสบชนิดติดต่อ
ดอกและยอดอ่อนของหลิวมีสรรพคุณในการรักษาไฟลามทุ่ง
กิ่งหลิวสามารถใช้ในการรักษาแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก
นอกจากนี้ยังมีการใช้หลิวในการรักษาโรคหลอดเลือดเลี้ยงหัวใจตีบแข็ง และโรคหลอดลมอักเสบเรื้อรัง

สารสกัดจากหลิว อาจมีส่วนช่วยในการลดอาการปวดและลดไข้ แต่สารที่เป็นกล้วยๆ มีปริมาณไม่แน่นอน และการเปลี่ยนแปลงจากสารหนึ่งเป็นอีกสารในร่างกายไม่แน่นอน ดังนั้นการใช้หลิวในการรักษาโรคจำเป็นต้องคำนึงถึงความประสงค์และสภาวะสุขภาพของผู้ป่วยอย่างรอบคอบ และควรปรึกษาแพทย์ก่อนใช้เพื่อประมาณความเหมาะสมและปริมาณที่เหมาะกับการรักษาในแต่ละกรณี

นอกจากนี้ยังมีรายงานการใช้หลิวในการรักษาโรคตับอักเสบชนิดเอ (hepatitis type A) และการใช้หลิวในการรักษาไฟไหม้น้ำร้อนลวกในแผลระดับสองของผิวหนัง อย่างไรก็ตาม การใช้หลิวเพื่อรักษาโรคควรทำในระยะเวลาที่รวดเร็วและควรปรึกษาแพทย์เพื่อประมาณความเหมาะสมและปริมาณที่เหมาะกับการรักษาในแต่ละกรณี

ติดตามไม้ประดับเพิ่มเติม :: สายพันธุ์พืช